Was het vandaag vrijdag de 13e? Of was het de dag van de "wilskracht"? Vandaag is het filmpje van mijn training wel een bijzondere voor mezelf. De grenzen kwamen tijdens het kniebuigen en deadliften op me af. Even dacht ik het EK wordt niks. En op het moment dat ik dat dacht, zei: g#$%)%I%@ Je hoort het mogelijk wel op het filmpje. De sets daarna gingen bij het kniebuigen stap voor stap beter. Banken ging lekker. 1ste set goed en bij de 2e en 3e voelde ik toch nog de vermoeidheid van het kniebuigen en dat vond ik prima. Volgende week mag ik mijn shirt weer in. Het deadliften was doorzetten, doorzetten en doorzetten. Op het moment dat ik wil aanzetten om het halter te gaan tillen, blokkeert het in mijn onderrug. Ik voel dan een steek. Op het moment dat ik daar doorheen ben, kan ik het gewicht doortrekken. Het mooie in deze is dat het stabiel blijf en dat neem ik mee naar volgende week. Ik weet dat ik nu ook de kilo's van volgende kan trekken, als ik mezelf er overheen zet. Blij dat Ylke weer van de partij was, zodat het mij op die momenten net dat zetje kon geven. Al was het maar om hem te laten zien dat ik het wel wil en dus kon. De komende 2 weken worden voor mij het pittigst omdat ik dan nog zonder pakken kniebuig en deadlift. Doordat ik blijf doortrainen vertrouw ik erop op het moment dat mijn fysieke beperking voorbij is, dat de kilo's weer omhoog schieten :-) en is de EK de opstap naar de volgende wedstrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten